Nie ma większego szczęścia dla rodziny, niż pojawienie się na świecie dziecka. Jest to wielkie przeżycie nie tylko dla rodziców, ale także i dziadków, dla których maluch staje się oczkiem w głowie. Mówi się, że rodzice są od wychowania, a dziadkowie od rozpieszczania, jednak trzeba uważać. Jak odnaleźć się w roli babci i dziadka, jednocześnie nie uprzykrzając życia rodzicom dziecka?
- Dziadkowie to wsparcie dla rodziców
- Dziadkowie szanują ustalone zasady
- Rozpieszczanie, a rola babci i dziadka
- Dziadkowie powinni uczyć o życiu
- Cierpliwość to podstawa będą babcią i dziadkiem
- Dziadkowie muszą mieć szacunek do siebie
Dziadkowie to wsparcie dla rodziców
Chcąc spełnić się w roli babci i dziadka, należy przede wszystkim pamiętać, że trzeba być wsparciem dla rodziców dziecka. Nie oznacza to, pouczanie, krytykowanie i wytykanie błędów – albo odwrotnie, nadmiernie rozpieszczanie dziecka, bo może się to źle skończyć i doprowadzić do rodzinnego konfliktu. Nie powinno się kwestionować metod wychowawczych rodziców, choć można udzielić rady, jeżeli rodzice o nią poproszą. To rodzice kierują wychowaniem dziecka, zadaniem dziadków jest ich w tym wspierać i pomagać, gdy zajdzie taka potrzeba.
Dziadkowie szanują ustalone zasady
Chodzi przede wszystkim o zasady ustalone przez rodziców. Jeżeli więc ustalili oni, że dziecko chodzi o konkretnej godzinie spać, zadaniem dziadka i babci jest tego przestrzegać, a nie przymykać oczy i pozwalać na szaleństwa do późnej nocy. To samo dotyczy się także innych kwestii – rozpieszczanie i luźniejsze podejście są częścią roli dziadków, ale w przyszłości może to prowadzić do konfliktów typu „Bo babcia i dziadek mi na to pozwalają, a wy nie”. Odnosi się to rzecz jasna do punktu związanego ze wsparciem rodziców, a nie ich demonizowaniem w oczach dzieci.
Rozpieszczanie, a rola babci i dziadka
Od zarania dziejów jest tak, że dziadkowie, niezależnie od czasów, w których się wychowywało, zawsze w pewien sposób rozpieszczali swoje wnuki. Nie jest to niczym złym, pod warunkiem, że nie popadnie się w przesadę. Trzeba kierować się umiarem i rozsądkiem, aby dzieci z kontaktów z dziadkami nie wyniosły jedynie wiedzy o tym, że mogą otrzymać od nich wszystko i mogą pozwolić sobie na wszystko. To nie posłuży ich wychowaniu. Lepiej postawić naukę i rozwój zainteresowań.
Dziadkowie powinni uczyć o życiu
Dzieci, szczególnie te młodsze są zazwyczaj chłonne wiedzy i informacji. Warto od najmłodszych lat prowadzić z maluchami rozmowy, a także snuć opowieści o dawnych czasach oraz tym, jak to było. Warto przy tym opowiedzieć historię z życia rodziców dzieci, aby widziały jakimi dzieciakami byli kiedyś. Poza tym takie subtelne lekcje życia mogą zaprocentować w przyszłości, gdzie maluchy podrosną i wejdą w okres buntu. Chętniej przyjdą wtedy do dziadków po poradę, albo żeby się wyżalić.
Cierpliwość to podstawa będą babcią i dziadkiem
Dzieci czasem naprawdę potrafią zajść za skórę, a i my sami mamy prawo do gorszego dnia i niezbyt dobrego nastroju, mimo to warto zadbać, aby wszystkie nieprzyjemne humory zostawić za sobą. Idąc do dzieci, powinno się iść z uśmiechem i pogodnym nastawieniem. Dotyczy to także ciągłego narzekania, którego przecież nie lubi nikt. Inna sprawa, że jeżeli dziecko od małego ma styczność z ciągłym narzekaniem na zdrowie, na pogodę, na innych ludzi, to może to wpłynąć na jego charakter.
Dziadkowie muszą mieć szacunek do siebie
Choć wnukowie są centrum świata dla rodziców i dziadków, to jednak nie są jedyni. Zarówno babcia, jak i dziadek mają prawo do własnego życia, do swoich hobby czy wypoczynku. Pomoc rodzicom jest ważna, a dziadkowie powinni być obecni w życiu wnuków, jednak nie powinno być czegoś takiego, że cały ciężar opieki i wychowania zostanie zrzucony na nas. Może to zaowocować wykorzystaniem przez rodziców do podrzucania dzieci, gdy będzie im wygodnie, a gdy pomoc dziadków przestanie być konieczna, zostaną odsunięci i zapomniani. Trzeba się jednak szanować.
Najgorsze to wtrącać się w sposób wychowania rodziców. Wtedy nikt nie jest zadowolony, bo dzieci nie wiedzą już co im wolne, a co nie, rodzice niechętnie zostawiają maluchy dziadkom, a ci… no cóż, często się obrażają. Więc chyba z szacunkiem dla ustalonych zasad jest tak naprawdę kluczowy.